MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Geceydi, çocuk geceyi bilmezdi
Abdurrahman GÜLEÇ

Geceydi, çocuk geceyi bilmezdi



Çocuk geceyi bilmezdi
Bütün masallarýn sonu hep güzel biterdi
Gökten üç elma daha düþtüðünde
Bir tanesini hep kendine isterdi
Ve uykuya neþeyle giderdi
Çocuk geceyi bilmezdi

Gecenin içinden yýldýzlar dökülürdü
gelin ederdi düþlerinde Ay’ý
Pamuksu bulutlarýn üzerinde gezerdi
Bir el dolaþýrdý saçlarýnýn içinde
Ruhuna tarifsiz bir sýcaklýk yayýlýrdý inceden
tanýdýk bir gölge çýkardý geceden
alýr götürürdü o karanlýk ülkeden

geceydi
çocuk geceyi bilmezdi
masallar hep mutlu biterdi
cebinden fasulyelerini hiç eksik etmezdi
güzelleþirdi düþleri
çocuk geceyi bilmezdi

gece indiðinde gözlerine
hemen telaþla giderdi masallar ülkesine
kül kedisi, pamuk prenses
kurtarýlmayý beklerdi beyaz atlý prensinden
bazen çizmeli kedi olurdu, bazen keloðlan
bir sýçrayýþta geçerdi
masalýn en güzel yerinden diðerine
ejderhalar, devler, cadýlar
korkardý kahraman þövalyeden

Geceydi
çocuk geceyi bilmezdi
hiç yenilmezdi kahramanlar masallarda
biz çýkalým kerevetine denilince
sevinçle uzanýrdý düþen elmanýn birine
masallar hep mutlu biterdi
çocuk geceyi bilmezdi

önce bir ýþýk düþtü geceye
masallar dönüþtü
pür nur ýþýklý bir bilmeceye
sessiz bekleyiþler asýp pencereye
kahraman olmayý diledi
kendi masalýnýn içinde
ardý ardýna sýralanan ihtimaller eþliðinde
ama bütün masallar mutlu biterdi
gülümsedi

ve çocuk geceyi unutmayý diledi

Abdurrahman güleç

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.