Hıçkırık Sesli Ölümler

Fýrtýna kopar yüreðimin gam telinden

Fýsýltýlar duyulur karanlýk karanlýk

Sonra sýkýþtýrýr düþlerin seni en düþsel seviþmelerde



Ne yaparým ne ederim herkes mi eldir bana

Herkes mi piç

Herkes mi öksüz



Ölümler yetiþir, hýçkýrýk sesli ölümler

Ölü topraðý atýlýr sussunlar diye



Geçmiþime sövün çýðlýk çýðlýða

Söz acýmayacak

Kanatýn her bir zerremi söz aðlamayacak

Düþürün gözünüzden beni uçumrumlarýnýza



Satýlýða çýkardým geleceðimi nasýl olsa



Sonra bir el uzansýn

Tutsun yakamdan gözlerimin bebekkerine baksýn

Öldürsün onlarý bebek katili olsun

Yýrtsýn yakamý tükürsün yüzüme

Ben hayal bile edemezken saflýðý

En melek dokunuþunu yapsýn bana



Çýkmaz sokaklarýn tembel Tanrýsý

Hâlâ var mý gücün almaya beni

Var mý hâlâ kutsal evlerin günahlarýmý saklamaya

Var mý inancýn avuçlarýmý açtýrmaya



Vajinalara saplý kalsýn tüm günahlarýmýz

Her gün iþesinler üstlerine

Müneccim görünüþlü görüþ açýsý dar ayaðý takýlýp yere düþenler!

Ses verin

El verin

Kalp verin

Ama günahýnýzý bile vermeyin sefil hayatýnýza!
Sosyal Medyada Paylaşın: