iki Rekat Yalnızlık Var Sabâ Makamı Vakti

Yaðmur gibi söyle bana gücüne gidenleri
Kelimelerin buðuladý zaten kalbimi
Tenim nemli, ruhum aðýr, rengi kaçmýþ her þeyin
Beyin ölümü gerçekleþti sessiz ol, sýrada zifiri var

Yerde kalmaz geçmiþim, cenaze benimdir
Omuzlarým tek tek tüm an/ý/larýmý, saçlarýma vursun ölüm
Uçurumlar giydim zaten, gittiðim yol bellidir
Maskemide taktým iþte, hadi biraz gülsene

Eriyen mumlar olsaydý zamanýn yerine
Iþýklarý kapatýr sûr’u üflerdim çoktan
Ýsrafil’in iþini elinden aldým Tanrým
Ona kýzma ne olur, nefesimi al yeter

Son akþam yemeðin de dönen dedikodular doðruydu
Cadý laneti gibi siyah ve sývýydý
Taþlaþmýþ notalar kulaklar sýðý ve saðýr
Sen de yaradandan dile, aksýn onlarýn da kaný

Sýrlar batsa tenime þiirler aksa kýzýl
Türküler çalýnsa ya dillerden dillere
Toprak koksa gözlerin huzuru koklasam
Býrak þimdi hayalleri günahkarsýn sen hey!

Tenlerde býraktýðýn utangaçlýk niþanesi
Aman iz býrakma gerdanýnýn mahremi
Gölgelerde sakla liseli hallerini
Böylesi daha güzel zamanýn akrep yitimi

Söndürün ýþýklarý hayallere dalacaðým
Dalgalansýn iyice deniz,boðulsun tüm gerçekler
Yelkenler fora sýra sende ey Tanrým
Býraktým ben ipleri, intihar eþiði sevgili

Göðe bakma duraðýndan geçmez mi arzu tramvayý
Þarkýlar söylenmez mi sabahýn üçü beþi
Az daha sessiz ol minarelerde sýra
iki rekat yalnýzlýk var sabâ makamý vakti
Sosyal Medyada Paylaşın: