Gecinnin gıyabında savrukurken
ÖNDER34
Gecinnin gıyabında savrukurken
Uykunun firar ettiði gecenin geç saatinde
Suskun bir dil Suskun gözler
Soðuk duvarlarla konuþuyor
Dolun ay sarýlý siyah gri gök
Sýzýyor içeri penceremin perdesini aþarak
Dolaþýyor gemilerin uðramadýðý limanda
Sahil kenarý ýþýklarý sarýdan kirli beyaza dönüþmüþ
Aðýr aðýr adýmlarla geziyorum
Her karesini uzunca yol
Ýþliyor ayaklarýmda soðuk tüm bedenime
Cevapsýz sorular gelmiþ ardýmda
Esir ediyor kendine benliðimi
Dehlizler gibi karanlýk çok yönlü
Ýsimsiz ve yönsüz ilerliyor durmadan
Gelmeyen sonu tuneler gibi
Ürperten sesler kulaðýmda
Bir ýþýk arýyor dur durak bilmeden
Medetin ya belkiler adsýz yarýnlar
Yaðmur öncesi ve sonrasý oluþup
Gökten yere arþýnlanan yýldýrýmlarýn
Ayak sesleri çatýrdayan fay hatlarý
Oluþturduðu sarsýntýlar his edilir derecesinde
Boþluðun içinde oluþan girdap
Savuruyor beni bir o yana bir bu yana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.