Kul Oldum Deme

Kum bile hasret iken bahardaki yaðmura
Kavrulup da yanmadan sakýn "çöl oldum" deme
Çile ile yoðrulup dönmeden hamura
"Çoþtum, taþtým, piþtim de, ben de kül oldum" deme.

Dertlere müpteladýr aþýðýn dertli baðrý
Vecde batmýþken duymaz ayyuka çýksa aðrý
Almazsan seherlerde o bülbülden bir çaðrý
"Gülþende tomurcukdum ben de gül oldum" deme.

Toprak kapar bir nice hilal gibi kaþlarý
Hakk için dökemezsen gözlerinden yaþlarý
Çiðnemeden geçmezler ezilmeyen taþlarý
Çiðnetmeden benliðin, "ben de yol oldum" deme.

Yaban otu bitende lale, sümbül derilmez
Aþk ile yanmayana aþkýn sýrrý verilmez
Sinesi püryan ise sevda nedir sorulmaz
Yoksa Yusuf kokusu "ben de yel oldum" deme.

Ýbrahim Ethem gibi gel suya ser çulunu
Yunus gibi derviþe benzet sen de hal’ini
Mevla imtihan eder elbet cümle kulunu
Her sýnavý geçmeden "ben de kul oldum" deme.

Nuri Baþ
Sosyal Medyada Paylaşın: