YETMİYOR ARTIK
Yanarken yüreðim, þu zemheride.
Gitmiyor dizlerim, yoruldu artýk.
Bütün umutlarým, kaldý yarýda.
Gözlerim nemli, bakmýyor artýk.
Çöktü omzuma, dertler, çileler.
Yürek pare, pare, sýzlar yaralar.
Dar geliyor artýk, bana buralar.
Soldu çiçeklerim, açmýyor artýk.
Sýladan uzak, gurbet ellerde.
Sevda þarkýlarý, bitti dillerde.
Dikenle taþla, doldu yollarda.
Baðlarda bülbüller, ötmüyor artýk.
Yaðmurlu havada, çöküyor hüzün.
Kýþlara döndü bak, baharým, yazým.
Hasretin ateþiyle, yanarken özüm.
Sözlere nefes, yetmiyor artýk.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.