EFSANE DİLBER
EFSANE DÝLBER
Gönlümden düþmüyor; tadýn yer etmiþ,
Beni çocuk gibi aðlatan dilber.
Ömrüm sonbahara gelmiþ de çatmýþ,
Yokluðunla hâlâ inleten dilber.
Nefes almak ancak seninle güzel,
Yaþadýðým yýllar seninle özel.
Kavuþalým artýk seninle tez el,
Sabýr küplerimi çatlatan dilber.
Bendeki hayâlin melek biçimde,
Unutmak mümkün mü? Hâlâ içimde.
Aklýma girmiþsin sanki üçümde,
Bana güzel sözler söyleten diber.
Görmezden gelip de aþktan yaramý,
Gülmeyi denesem derde çare mi?
Vazgeçip de gitsem bana göre mi?
Yýllarca yolumdan eðleten dilber.
Yusufoðlu deli divâne olmuþ,
Aþktan çizgileri niþane olmuþ.
Artýk kavuþulmaz; efsane olmuþ,
Gözden incileri damlatan dilber.
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.