limon aðaçlarý çiçeklenir
yapraklanýr þenlenir
en çok da yüreði sýzlayan
kanadý kýrýk serçe
gelir konar limon aðacýna
yetiþir imdadýna
yetiþir hicranýna
susuzluktan çatlamýþ ciðerine bir damla su
ciðerleri delip geçer limon çiçeði kokusu
çýkar yaðmur fýrtýnasý
fýrtýna öyle uðultulu
kimse bilemez
kaç bahar geçtiðini
daha kaç mevsimin
her þey deðiþmiþ ,eskimiþ artýk
kanatlanýr þahlanýr gecenin ayazý
izbesinde kývrýlýr düþler
limon aðacý oyunlarý gök rengi
oynayan çocuklardý
hüngür hüngür aðlayan bahtý karalardý
kadýnlardý
boyunlarýnda inciler dizilmiþ
gözyaþý damlasýndan
aðlayan
limon aðacý
liman dalý
limon çiçeðiydi
sonrasý
on bin yýl bir geceye sýðdý
gece uzadý
iki çeþme yaðmur sýzdý
zaman sýzdý ah sýzdý
boz topraðý
güneþ çatlaðý
teni okþayan rüzgar sýzdý
inip kalktý
göðüste ateþ körüðü
bir sönüþtü
kör kilitle kapanmýþ
susan vicdandý
susan kalp atýþlarý
limon rengiyle mühürlenmiþti
kýzýlýn yok olup, hilalin çýktýðý yer
analarýn göz yaþý döktüðü yer
bir o yana bir bu yana salýnan limon çiçeði
ateþ almadan ýþýk salan böcek
kozasýný yýrtan kelebek
tohumlarý uçuran rüzgar
çiçek fýrtýnasý
gölge salan bulut
yerden yükselen su
nefes alýp veren deniz..
sustu
topraðýn üzerinde hayat taþýyan ýrmak
gökyüzünün içinde süzülen kuþ
dalgalarýn üzerine yayýlan köpük
sekiz gök yedi yer
sustu
sessizce süreklice
güneþte kavrulurken
gecede donarken
iki büklüm olup yatarken
bir resim bir suret bir vehim
sustu
saçýný okþarken
kalbinde kin
elinde taþ yokken
ateþ tutuþmamýþken
sabiler sustu
ayný mesafede ayný hizada ölüm
ölüm kýyamet
ölüm þeref
ölüm erken fecirle aydýnlanmak
limon yapraklarýnýn gölgesinde
asma baðlarýnýn ortasýnda
olgunlaþan
bir nefeslenme sadece
yaðmur tanesince
kum þeklince
ateþ rengince
soðuk kör kapýlar
soðuk yanýp kül olmuþ yürekler
ateþin alaþýmlarý
soðuk her yan
pelte pelte pýhtýlaþmýþ
sabah vakti doðan güneþ
doðu ufkunda parýldayan yýldýz
ýþýk saçan bulut
ayasýndan su sýzan yapraklar
yeryüzüne inen yaðmurlarýn nefesi
savrulan limon çiçekleri
sustu
redfer