mavilerin yapayalnýz boþluðuna uzayýp giden masallardan
evvel zaman içinde ki aþklardan
kör kurþunlar girdiði vakit yüreklere
terk edilmiþ ülkelere
en yeni haberleri götürür bulutlar
gecenin eþiðinde yaðmalanmýþ kentleri örterler sonra
yýldýzlarý avuçlayýp gönüllere serperek
delinmemiþ inci kýratý kadar güzel
sunarlar ruhi bir nefesin ýlýk soluklarýný
coþkun akan bulutlar duru bir deniz
berrak yüzleri hep bir anneyi andýrýr
çehresinde ki esrarlý cennet
murahhas beþiklerde günü uyutur
bir heyecandan çýkýp baþka heyecanlara koþarak
sonsuzluðun aðýrlýðýný taþýrlar omuzlarýnda itirazsýz
ateþler söndüren bir saba esintisine benzer
ayak deðmemiþ en tenha kýyýlara
kuytulara, dar patikalara, çýkmaz sokaklara
serin bir yaðmurla doyumsuz þerbet içirirler
sýnýrlarý karýþtýrmadan mevsimleri þaþýrmadan
nevbahar gibi sevgiye vurgun
mavi bir ahengin mersiyesini okurlar
can yakan kýzgýn kumlar üzerinde
alev alev yanan kor parçasý halinde
zikirlere karýþmýþ hu çeken bir derviþ gibi
kýyameti koparýr kýzýllarýný bozkýra salan güneþ
hülesa yaðan ateþ etraflarýnda ateþten haleler
can havliyle baðrýþan insanlarýn haykýrýþlarý çaresizlik
soluklarý kesilenlerin can çekiþenlerin hýrýltýlarý
yapayalnýz bir tepenin üstüne
mistik sýrlardan bir elbise biçmek için
kimsesizliðin tam ortasýnda
uzun uzadýya giden yollardan
vadinin baþýnda nöbet tutan þelale uðultusuyla
her vakit izzet-i beyaz bir inci aydýnlýðý býrakýrlar
meçhul bir zamandan
meçhul bir vakte
bulutlar sarhoþ ve ahenkten bihoþ
yaðmurlardan önce aþka kasem edercesine
gölgeleri sýzar sükunetin üstüne
bir uçtan bir uca mavilere tutsak
hep mutluluktan pencereler açarlar emellere
gökyüzü çýldýrmýþ
yere düþmekte þimþekler
gömleðini yýrtýp rüyalardan uyandýrýrlar cümle alemi
gök dokunuþuyla keserler hayatýn boynunu
akýp giden zamanýn baþýna býçaðýný vurarak
gürleme sesleri yankýlanýr karanlýkta
yollarýný deðiþtiren ýþýk füzeleri havayý yýrtar
yanan vücutlarýný soðutmak için
karlý daðlarýn zirvelerine inerler bir hýþýmla
köpüklü sellerle, ýrmak ýrmak taþýnýr tabutlarý
her sabah heyecanla uyanýp
bir coþkuyla gider bulutlar
uykunun tüm mahmurluðunu silerken gözlerinden
özlemini duyduklarý dünyanýn her köþesine
hayali na mümkün bölgelere
yeniden doðup yeniden yürürler
vakit aþýðýn maþukuna ulaþma vaktidir artýk
redfer