Ben de yaþamak isterdim sizler gibi. Ben de dünyanýn renklerini görmek ve boyamak isterdim ruhumu o renkler ile. Ben de hissetmek isterdim mutluluðu sevinci ve aþký. Ben de olmak isterdim birileriyle bütün. Ancak benim dünyam hissiz. Ancak benim dünyam renksiz. Ancak ve ancak benim dünyam yalnýzlýk ve kederle dolu. Alacaklýdýr bu ruhum dünyadan. Bu dünya da yaþayamadýklarýndan. Belki yaþar ruhum yaþayamadýklarýný bir baþka Dünya’da Hasret kaldýðý her þeyi. Kim bilir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emir KARAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.