Acılarımın Işığı

Bulmak için gönlümdeki ýþýðý,
Sinalar’ý aþtým,
Everestler’den taþtým ben.
Baðrým çýplak, yalýn ayak dolaþtým,
Buzdan yokuþlarý, közden kýþlarý.
Þu dünya labirentinin
Bendim en sönük aþýðý.
Geceleri, o geç saatlerde
Damlalar damlara düþerken delice
Fýrtýna dilinde ýslýk,
Islak kirpiklerde oluk olup
Deli deli aðladým.
Göklerde yankýlandý nice
Koyu katran intizârým.

Yýllarca kalp kapýlarýnýn tokmaðýna,
Kara, kapkara tüller baðladým.
Yüreðimde soldu tonlarca sevda,
Tonlarca sevda kaldý yarým.
Hüznümden büzüldü kardelenler
Kum gibi savruldum çöllerde
Adým çýlgýna çýktý dillerde.
Kardan adama dönmüþtüm adeta
Dipsiz, acý göllerde.
Kaç yanardað eder efkârým?!.

Altýn kanatlý zarif kelebeðim,
Teþrif ettin de cemre gibi
Tülden ince gönlüme,
Bahara erdi nihayet duygularým.
Ben senim þimdi, gül sen;
Ben þenim þimdi, bülbül þen.
Sensin son kararým…

*****
(21/05/2001 tarihli Suluova’nýn Sesi Gazetesinde “Özlenen Bahar” ismiyle yayýnlanmýþtýr; yýl:41; sayý:4208)
*****
(Ýlk yazýlýþ tarihi: 1996)
(Ýlk düzenleme tarihi: 08/05/2001)
(Son tashih zamaný: 25/12/2021, 19:12; Þeker Toki-2, Kocasinan, Kayseri)

Sosyal Medyada Paylaşın: