PAMUKŞEKERİM
BELKİ DE HATA BENDE
PAMUKŞEKERİM

BELKİ DE HATA BENDE


BELKİ DE HATA BENDE

Aylardan ocak,dışarıda kar yağıyor
Yüreğimdeyse efkâr tavan yapmış
Duygularım yakıyor geceyi
Saçlarım gibi beyaza bürünmüş istanbul
Buğulu gözlerle
Pierlotiden seyretmek hoştur haliçi
Zaman su deryasında,akıp gidiyor
Nispet edercesine buluşuyor akreple yelkovan
Garipserim kendimi kalabalıkta
Hüzün düşüyor içime bir anda
Yazmaya başlıyor kalemim
Buruk yüreğimden
Hazin mısralar dökülüyor kâğıda
Duygularım koordinatsız uçuyor havada
Kar taneleri gibi
Paramparça düşüyor hayallerime dört mevsim
Bulutlara bürünüyor gökyüzüm
Titreyen martılar tünemiş damlarıma
Beti benzi atmış öfkeli kalabalığın
İsyan dolu yürekler,cam kırıkları çizmiş yüzleri
Saçı başı dağınık sevdam
Sır küpüsün,bal damlamaz dilinden
Haydi gel,karanlık odalarıma
Sende,öfkeni tutuştur nemli duvarlara
Aydınlat,yak karanlık gecelerimi
Söz dinlemez yüreğinde, aşkın tarifini bul
Ben ne kadar uğraşsam da
Senden aşkın sinyali zayıf geliyor
Koordinatları doğru doğru yazsam da
Kalbimde tek bir kıpırdanma yok
Belki de hata bende
Sana gelen bulamıyorum
İçimde büyüttüğüm sevgim
Tarumar oldu
Komaya girdi yatıyor sensizlik hastanesinde..
Acımı anlıyor hemşireler
Sesim yankılanıyor bütün koridorlarda
Biliyorum, ameliyat masasında kalacak yüreğim
Martılar isyana kalkacak,pierlotide
Avuçlarımda kalacak günah gibi,yaşayamadıklarım
Ben pierlotide,sensiz soluyorum şimdi hayatı
Titriyor,üşüyor sensiz bedenim
Yavaş yavaş ölüyorum
🐋🐋🐋🐋

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.