Annem

Diðerlerine anneni mi babaný mý daha çok seviyosun derler
Bana hangisini hatýrlýyosun dediler anne..
Kor oldu yüreðim
Ellerim titremeye
Gözlerim dolmaya baþladý
Neden dedim sonra..
Neden ailem yok?
Buradayým ama neden dedim..
Sonra aðladým anne
Herkes alay etti benimle
Hatýrlamýyo ne biçim çocuk bu dediler
Baðýramadým anne
Söyleyemedim!
Ben çok küçüktüm diyemedim..
Þimdi üniversiteliyim anne
Kayýt yaptýrmaya gittiðimde
Veli imzasý istediler benden velinin ismi ne dediler
Biþey diyemedim anne
Yine baðýramadým
Kendimi güçlü zannederdim
Güçsüzüm!..
Hala o býraktýðýn
Kabuðundan çýkamayan kýzýným ben..
Býraktýðýn gibiyim,
Çaresiz, mutsuz, umutsuz!
Sayfalarca sustum hayat romanýmda
Her harfte gözyaþý vardý
Cahilce okumadýlar!

Yüzünü yýldýzlarda buldum ben hep
Bu yüzdendi geceye olan sevdam
Baþka sevgili de istemem anne.

Hikayemin kahramaný yok anne
Babam yok!
Hayatýmda olmadýðý gibi hikayemde de yok
Oysa kahramanlar ki
Hikayenin sonunu getirirler

Beklide ben fark etmedim
Gidiþiniz sonumdu anne!

Sosyal Medyada Paylaşın: