Ne çok ertelenmiþiz, ne çok örselenmiþ... Araba tekeriyle sýkýþtýrýlmýþ, ezilmiþ kar gibi... Ayak iziyle gýcýrdatmak varken, araba gürültüsüyle yollara tütsülenip ne çok örselenmiþiz...
Ne çok saklanmýþýz, ne çok sarmalanmýþ... Yol ayrýmlarýnda ürkütülmüþ, korkutulmuþ sel gibi... Akýp þýrýldamak varken derenin çaðýltýsýyla, taþlara tutunup ne çok sarmalanmýþýz...
Ne çok oynanmýþýz, ne çok kurgulanmýþ... Seyircisiz salonlarda sergilenmiþ, alkýþlanmamýþ film gibi... Gökte gürüldemek varken þimþek þakýrtýsýyla, kalp duvarlarýmýza takýlýp ne çok kurgulanmýþýz...
Ne çok ünlenmiþiz, ne çok vurgulanmýþ... Dilsiz soluklarda iþlenmiþ, afiþlenmiþ düþler gibi... Haykýrýþlarda fýsýldamak varken muþtu cývýltýsýyla, amaçsýz yüklemlere yaklaþýp ne çok vurgulanmýþýz...
Ne çok sorgulanmýþýz, ne çok sonlanmýþ... Susuz bahçelerde filizlenmiþ, firik tohumlar gibi... Nasip çiçeði olmak varken dað rüzgârýyla, kökünden iple duvara asýlýp ne çok sonlanmýþýz...
Ahmet Yaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet-yaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.