Dinle Beni Sühan
Dinle beni Sühan
Ýçimi dökmeliyim.
Gece ya örtmeli üstümü
Ya da artýk gündüz gibi görünmeliyim.
Bir yaným kara delik, bir yaným giryan.
Boynumda asýlý durur duam
Çaput baðlayan körler.
Ellerinde kandil, adam arýyor
Saðýr ve dilsizler.
Elest’ten geçeli çok oldu
Ýsyan ve nisyana karýþtý köprü.
Bir yaným çocuk bir yaným ölü
akreple yelkovan ömürlere törpü.
Þair, kendi sözleriyle görüldü.
Toprakla balçýk arasýnda
Kaderim örüldü.
Dil söze, söz göze
Fettan bir sevgili gibi göründü.
Dinle beni Sühan
Ýçimi dökmeliyim.
Kah Mýsýr’da mumyalanmýþ bir ceset
Musa Kýzýl Denizi yararken görüldü.
Rüzgârda eteði savrulan bir kadýn
Sakalýndan erkek diye övüldü.
ve
Þair, kendi sözleriyle dövüldü.
Nil kenarýnda yosun tutan bir taþ
Filistin’de sapandan düþerken vuruldu.
Elveda derken gözlerimden süzülen yaþ
Nisan yaðmurunda topraða bereketken övüldü.
Ve kadýn, okuma yazma bilmezken
Cennet ayaklarýnýn altýna serildi.
Töreden dolayý körpe fidanlar
Topraða ekilip, öðütüldü.
Þafak sökmeden daha
Sapla saman rüzgâra boyun eðdi
Karýþtý mahþeri bir kalabalýk
Söze cahil eli deðdi.
Ve
Þair kendi dizeleriyle öldürüldü.
M.S./2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.