DİLE GEL EY GÖNLÜM

Susmaktan yoruldun, bu hüzün niye.
Dile gel ey gönlüm, artýk dile gel.
Vura, vura çürüdü bak, þu garip sine.
Dile gel ey gönlüm. artýk dile gel.

Seni böyle periþan, eden utansýn.
Kalk ayaða artýk, gül yüzün gülsün.
Seni aðlatýp üzenin, gülleri solsun.
Dile gel ey gönlüm, artýk dile gel.

Sevda çiçekleri, hep sana açsýn.
Aþkýmýn gülleri, üstünde bitsin.
Bülbüller gýptayla, hep sana baksýn.
Dile gel ey gönlüm, artýk dile gel.

Mehtapta yýldýzlar, yoldaþýn olsun.
Ceylanlar aþk ile, hep sana koþsun.
Hüzünler, kederler, yürekte solsun.
Dile gel ey gönlüm, artýk dile gel.

Aldýrma býrak artýk , þu el sözüne.
Yârin mah cemali, doðsun yüzüne.
Varsýn artýk þu yürek, aþkýn hazýna.
Dile gel ey gönlüm, artýk dile gel.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.



Sosyal Medyada Paylaşın: