YÜREĞİMDEKİ CEZA EVİ
Yüreðimdeki ceza evinden sesleniyorum sana,
Yalnýzlýktan aðýtlar yaktým içimden,
Seni düþündükçe fýrtýnalar çýkardým
Þelaleler kurdum akýttým içimden
özlemlerle dolu buketler yaptým içimden
seni düþündükçe koparýp attým .
umutlar ektim büyüttüm içimden
son defa yakardým aðladým içimden
seni düþündükçe duymaný bekledim
bilmeni istedim sustum içimden
zincirledim kalbimi anahtarý içimde
seni düþündükçe kilidi açtým
görüþ günümü bekledim içimden
karar verdim attým seni içimden
seni düþündükçe dar aðacýna asýldým
öldürdüm kendimi gömdüm içimden
yüreðimi bir serçenin kanadýna baðladým
uçurdum kaf daðýnýn arkasýna
demir pencereleri kýrdým kalemimle
duyuyormusun sesimi ......
Akþam olmadan kapandý perdelerim
Susturdum kendimi seni anladým
Ayþe caniberk
Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.