Karanlýklar içinde kaybolan bir serseri, Ah edip feryadýmý duyuramam ben þimdi. Meyhaneler benim için vaz geçilmez bir yerdi, Feryadýmý duymuyor,þimdi o sevgilim.
Meçhulde kaybolmuþ insan misali, Duyuyorum ben þimdi karanlýðýn sesini. Gitme dur,dur gitme ne olur anla beni, Ýçimden gelmiyor,yaþamak sanki.
Gideceksin diye ,gözyaþý döküyorum Ölmeden mezarýma bir gül dikiyorum. Sensizliðin korkusunu kalbimde duyuyorum, Acý,acý sen bana, dön artýk sevgilim.