Ze
Yasaklıydı
Ruhun birbirinden habersiz iki farklý kutup,
Önümde tayin edemediðim bir garip hudut,
Desisen körlüðüme yaþam özünden þurup,
Pýnarlarým kuru ancak kalp yükselen bulut.
Psikoz evresindeydim, sensiz olan her þey sentetik,
Gülüþün sarsardý dengemi, açýklayamaz sibernetik,
Aptallýða müsaittir insanoðlu, konu aþksa biter etik,
Baþlarda hep söylenirsin, neden tanrým bir ben yitik?
Olduðum yerde saydým, sense gösterdin devinim,
Bir hevesle sahiplenip atýlmýþ kedi gibi arardým evimi,
Öncelerden üzücüydü, artýk hatýrlýyorum sevinip,
Özgürüm ve ilerledim, harcamadým hayatý delirip.
Sudan çýkmýþ balýk gibiydim, her þey bir farklýydý
Kendimi kandýrmýþtým, halbuki kendine saklýydýn,
Bunca yazýlmýþ þiir, kitap, þarký… elbet haklýydý.
Anladým, kalbinin kapýsýndan giriþ bana yasaklýydý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.