Ne yýldýzsýz gecelere
Ne güneþsiz sabahlara
Layýktýr o kadýn.
Ýþin garibi
Acayiptir de
Anlamazsýn.
Öyle baþtan çýkarýcý
Öyle öldürücüdür ki iþvesi.
Ne yapacaðýný bilemezsin.
Ne fýrtýnalar durdurur
Ne azgýn dalgalar
Yolunu keser.
Bir kalemde silemezsin.
Bazen kasýp kavurur
Bazen eser savurur.
Bazen biter, yorulur.
Ama o her zaman
Asaletle dimdik
Kale gibi
Ayakta kalýr...
Münir Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.