Nar-ý aþkýn ile yaktýn ateþsiz beni Yüreðimde (g)izlerim yüreðin habersiz Vurulduðum görüntün deðil þüphesiz Ben aþkýn maðlubuyum var bilme beni
Eros þaþýrmýþ niþanlarý belli ki Biri kalbimi delip geçerken Diðeri yokluðunun ortasýnda isabetli Ben aþkýn maðlubuyum var bilme beni
Deðil bana önemli gözlerin Görmedim hiç boyun, yüzün Oktan beter yüreðinden gelen birkaç sözün Ben aþkýn maðlubuyum var bilme beni
Geçtim artýk önemsemem bilmeni Bahaneler kalmadý ben de ümitlerim de tükendi Derken aþkýna aþýðým fark ettim istemem artýk gelmeni Ben aþkýn maðlubuyum var bilme beni
*Gülhaným*
Sukuta tüneyen bir hece sanki, Kayýp anýlarýn yitiði solgun begonyalar… Arþýnlarken yorgun ayaklarým, Sahil kumlarýnýn serpiþtirildiði sokaklarý, Bilmem, Gecenin mi karaltýsýna, Yoksa sükutuna mý kalýr içimdeki saklý dualar? Görmediðin, Bilmediðin deðildi oysa, Öbek öbek, Vakitsizliðe dizilip sýr sýr içime revan olan kervanlar! Maðlubu olduðun hissine dairdir, belki de, Yüreðine sessizce, Damla damla, Muþtularý sýzdýran... Ve, kim bilir? Býrakýp gittiðin deðil, Götürdüklerindir belki de, Seni, Öylece huzurlu kýlan… *Kenanfaik*
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zümrüdüanka_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.