Türkmen Kocası Yunus

Anadolu elinden tevazulu yanardað;
Ozanlarýn çýnarý Türkmen Kocasý Yunus;
Asýrlarca solmayýp, kudretten yeþeren bað;
Canlarýn can damarý Türkmen Kocasý Yunus.

Taptuk’un dergahýnda ilm-i Hüda eyledi:
Dosta gönül baðladý, nefse cüda eyledi;
Fenafillah yolunda teni feda eyledi;
Yeri Arþýn kenarý Türkmen Kocasý Yunus.

Himmet verdi lütf ile Hacý Bektaþ-ý Veli;
Mevlana izzet ile uzattý Nurdan eli;
Canlarýn meclisini arzu etti edeli;
Dinmedi göz pýnarý Türkmen Kocasý Yunus.

Çile-yi Hakký seçti, nefsi taþa vurarak;
Mürþid-i kamil oldu, aþk narýnda yanarak;
Hakka niyaz eyledi; baþ açýk, yalýn ayak;
Zikir etti çeraðý Türkmen Kocasý Yunus.

Yunus oldu göründü et ile kemik ile;
Firkat olan mecliste azaptýr cennet bile;
Dost nazar eyleyince en büyük ikram çile;
Fenafillah duraðý Türkmen Kocasý Yunus.

Erenler meclisine kýsmet olup girince;
“KALU BELA” mülkünü ayan, beyan görünce;
Cevher denizlerinde arz-ý endam edince;
Gördü ulu didarý Türkmen Kocasý Yunus.

Kulak verip aþk ile Tapduk’un Hak sesine;
Meþakkat nuþ eyledi rahatlýðýn tersine;
Cemal-i mutlak olan Dostun tebessümüne;
Feda etti þiarý Türkmen Kocasý Yunus.

Molla Kasým’ý bile Hakikatle cem etti;
Zulmetin diyarýndan nur ile hem dem etti;
Pas tutan gönüllere sözleri merhem etti;
Aþk elinin mimarý Türkmen Kocasý Yunus.

Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın: