ESKİDEN
Hepimizde vardýr eskiye özlem,
Biz böyle deðildik dersin eskiden.
Geriye çekilip yapýnca gözlem,
Ýnsanda insandý dersin eskiden.
Adetti dostuna hâl hatýr sormak,
Þimdi hep tersine akýyor ýrmak,
Bir kem bakýþ ile kalbini kýrmak,
Olmazdý azizim dersin eskiden.
"Sus küçüðün laf büyüðün" olurdu,
Bir toplumda kabul görmek onurdu,
Söylenen söz gediðine konurdu,
Adab-ý muaþeret dersin eskiden.
Yaþça büyük biri gelse mekana,
Kalkýp yer verirdik saygýyla ona,
Kusur edilmezdi minnet’ten yana,
Düðme iliklerdik dersin eskiden.
Küçükten büyüðe var idi saygý,
Yarýn ne olacak duyulan kaygý,
Çul oldu altýna serilen yaygý,
Yünden halý vardý dersin eskiden.
Bardak yoktu su içerdik testiden,
Çoluk çocuk pilav yerdik tepsiden,
Nasýl güzel ses çýkardý sipsiden,
Zurna peþrev çalmaz dersin eskiden.
Velhasýlý raðbet þimdi eskiye,
Gitmez oldu artýk kimse kimseye,
Þaklabanlar çýkar oldu kürsüye,
Edep haya vardý dersin eskiden.
23.12.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Akcakaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.