Bir hâl vardý içimde, Benden öte; bana yabancý. Sözüm vardý; Bir mektup timsali, Daha mânâya ulaþmamýþtý. Sûkutuma göndersem; Yolu gide gide varýlamamýþtý. Durdum, Düþündüm, Kulak verdim halime. Altýmda ya da yakýnlarda bir yerlerden Bir su, Bir pýnar, Bir çay, Bir ýrmak akýyor sandým. Öyle yakýn Öyle yakýndý ki ses, Akýntýsýný kapýldým sandým bir an. O an O hal içimi nüfuz etti ki Verdiðim sözümü unuttum; Unutturuldum. Ömrüm girdi araya Çýtkýrýldým. Sanki bir bardak timsali, Zaman ise içinde kýrýlmýþ da Doluyu koysam taþmazdý; Boþa koysam dolmazdý. Anladým, bir düþün içinde Uyandýrýlacaðým günü bekliyordum.
Mesut Tütüncüler
Okuduðunuz için teþekkür ederim. Saygý ve selamlarýmla, saðlýcakla kalýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.