Kurak Bir Akvaryum
Erkek cinsinin saadete layýk olmadýðýný söyleyen karým;
Uyudu.
O uyurken sakallarýmdan susuþ hýþýrtýsý koptu. Rüyasýna renkler döküldü, renkler desenlere bölündü.
Desenin birinde kadifeden kumaþ oldum,
Parmak uçlarý bende gezintiye çýktý.
Dantel oldum; yakýþtýðýný düþünen olmadý.
Pamuk tarlasýna bandý siyah býyýklarým,
Gümüþî parýltýlar dudaklarýmdan seslendi.
Aðaran bir derenin okyanusa açlýðý oldum,
Rüyanýn birinde Nuh oldu ismim.
Saadete layýk olmadýðýmý söyleyen karým uyudu.
Ýçimdeki tufan uyandý,
Rüya içinde bir rüyada Nuh oldum.
Kalbimin atlasýndan Kenan filizlendi,
Dört yaný uçurum kalbimden düþtüm!
Düþün boþluðundan savrulurken düþüþe;
Hüzünle rüyanýn birinden öbürüne döndüm.
Ýsmim geri alýndý; yeni bir ismim oldu.
Mustafa.
Hani kuyuya düþünce sönen Mustafa.
Karým uyudu.
Sesler sustu. Büyük küçük harfler sustu.
Mekân tabandan tavana put oldu.
Bedenim putperest mabedi giyindi.
Sað omuzumda Hubel, solumda Uzza
Lat ve Menât soluyor göðüs kafesimden
Kaburgalarým kurak bir akvaryum
Balýklar eziliyor hafýzanýn deðirmen taþýnda
Uçsuz bucaksýz tarih oluyorum.
Uyudu karým.
Zihnimde karýnca sürüsünün bereket senfonisi
Yalnýzlýðýn abus sureti zihnimde baykuþ
Kendimden uzaða koþamýyor,
Kendimden yukarý çýkamýyor,
Kendimden aþaðý inemiyor,
Kendimden yakýna gelemiyorum.
Uyanýþý olmayan uykulardayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.