Sevgilim

Þu kalbimi benden gizlice çalýp;
Tapusuz, senetsiz alan sevgilim;
Uðrun uðrun bana bakýþlar atýp;
Ruhumun içine dalan sevgilim.

Kalbime kapýlar açmayacakken;
Sevda ateþinde yanmayacakken;
Hiç kimseye aþýk olmayacakken;
Ýçerime aþký salan sevgilim.

Gözümü gözüne renin etmiþtim;
Þu mahzun kalbimi senin etmiþtim;
Bir daha sevdaya yemin etmiþtim;
Yeminlerim oldu yalan sevgilim.

Tanýyamam gayri, yýldýzý, ayý;
Sineme ok attý kaþýyýn yayý;
Bilemedim gerçek ile rüyayý;
Gizlice kalbimi çalan sevgilim.

Bir bakýþ baktýn ki, o günden yana;
Gözün cellat gibi, doymadý kana;
Ben yandým, kül oldum, ya senden bana;
Bir vefasýz gülüþ kalan sevgilim.

Gel sevgilim artýk bu hasret yetti;
Senin aþkýn bana bak neler etti;
Bu garip aþýk da eridi, bitti;
Evim barkým oldu, talan sevgilim.

Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın: