Hayat denilen þey umutsuz bir vakkaydý. Yaþamak uçurum kenarýydý. Beklemek ise garip bir intihar, Kimi derdine yanar ,kimi aðlar , Kimi yarinden ayrý ,kimi yanlýzlýða kalem kaðýt . Ayrýlýk saçmasapan üzüntü , Aþk yalýnsýz bir düþünce ,umutsuz bir hayal. Mutluluk zaten kalmadý . Sevgiler mazide kaldý... Geriye kalan tek þey karanlýk bir oda, Yanlýzlýðýn habercisi bembeyaz kupkuru bir gül ... Üstünde kan damlalarý , Üstüne ise yaðmýþ güz yaðmurlarý...♡♡...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep gümüş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.