Sana doyum olmuyor, sensizde yaşanmıyor hayatım.

Ömrü bitirdik; þimdi daha yakýn bahçemde mezar
Ekini derdik, göveri savurduk gün inerken
Çok erken farýdý güller, zaman çeliðini bilerken
Anýmsattý eski rüyalar... girdaplarda hoþça kal derken.

Taze ömrümde hülyalar hatýrlattý mihrabý
Ýhtiyarsýn ihtiyar, sorma babalýk benden birkaç yaþ farký
Kim giydirecek bilmem nakýþ’ý yok ihramý
Ne güzeldi, ne güzeldi, kýrk yýl önce bir akþamüstü o asude þarký.

Kýrk yýl sonra Ayaklarýmýzda merdivenlere aðýrdan aðýra küstü
Çayýný demliyor malaðý güzel þiir yazdýðým kadýn
Þimdi mezar ve Tanrý bize inanýyorum ki daha çok yakýn
Yoksa Ýçi domur domur küf baðlamýþ içi boþ salkým mý?

Ne kadar ihtiyarlasam da, gönlüm caðla yeþilim
Sana doyum olmuyor, sensizde yaþanmýyor hayatým.
Aþk farazi, cennet ve cehennem ruhumu devþirir.
Güreþe doymuþum yorgun düþtü atlarým, sustumu aklým.

Sosyal Medyada Paylaşın: