Ağlar Ay

gece...
sancýlý evren...
kýyýda köþede ürkek yalnýzlýklar,
kediler korkar,
köpekler azgýn...
düþler çýplak.
adam,
kaldýrýp pardösünün yakasýný,
delerek ýssýzlýðý,
yürür bilinmez yolculuðuna.
kadýn,
savurup saçlarýný,
içindeki bin korkuyla
bekler ekmek teknesini.
çocuk,
meraklý gözlerle süzüp
bakar duvarlardaki gölgelere,
kapayamaz perdeyi,
ýþýklar sýðýnaðý.
bir teneke sesi,
bir çýðlýk,
gece,
ürkek yalnýzlýk.
açýktaki bin çile,
gecenin kucaðýnda.
aðlar ay,
dayanamaz hüzne.
çekilir el ayak...
adam,
kadýn,
çocuk
ve hepsi
güneþi bekler
saklasýn diye acýyý.

serap hoca



Sosyal Medyada Paylaşın: