Güneþ yavaþ yavaþ Kayboluyordu Kýzýllaþmýþtý ufuklar Sanki yanar gibi Daðlara vurmuþ Günün son ýþýklarý Gök kuþaðýnýn Yedi rengi sanki Moru kýrmýzýsý Sarýsý mavisi Öyle güzel bir tablo ki Anlatýlmaz Görmek lazým Deniz ise bir baþka Günün son ýþýklarý Parlýyordu sularda Elmaslar gibi Kýrýk dalgalar Geliyor nazlý nazlý Kumlara konduruyor Son buseleri Martýlar çýðlýk çýðlýða Dönüyor yuvalarýna Güneþ giderken Baþka illere Ýlk yýldýz çýkýyor Kaçamak bulutlar Arasýndan solgunca Kararmýþ bulutlar Sanki aðlayacak gibi Derken baþladýlar Düþmeye göz yaþlarý Deniz ve bulutlarýn Göz yaþlarý Anlatýlmaz güzeldi Yaþlý kadýn Bakarak bu güzelliðe Bulutlarda aðladý Ayni benim gibi Sanki giden güneþe Ah dedi Bu günde akþam oldu Sarýldý mantosuna Kalktý ayaða Doyamýyordu Bu manzaraya Her gün burada idi Bazen sert esen rüzgar Bazen tatlý meltemi Bazende iþe böyle Bulutlarýn göz yaþlarýný Seyrederek Geçiyordu günleri Gözünden bir kaç damla yaþ Karýþý yaðmura Dudaðýnda Bir kaç cümle Bu günde akþam oldu AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.