Aðýr adýmlarla yürüdü Yaðmur yaðýyordu Ýnceden inceden Islandýðý nýn farkýnda deðildi Zor geldi kaldýðý mekana Büyük bir bahçe içindeydi Büyükçe bir bina kapýda bekçi Ser bir dille Yine neredesin Saati bilmiyor musun Üstelik yaðmurda yaðýyor Diye ser konuþacaktý ki Bir hemþire gelip Tamam ben geldim Gidelim caným Bak çok ýslanmýþsýn Diye odasýna çýkardý Yardým edip üstünü deðiþirdi Islak saçlarýný taradý Haydý gel yemek zamaný Geçiyor neredeyse Arkadaþlarýn bekliyor seni Onlarda yemedi sensiz Yüzünde zoraki bir gülümseme Unuttum zaman Orasý öyle güzel ki Ayrýlmak istemiyor caným Biliyorum ama bak Çok korkuyorum Sana bir þey olacak diye Ýyi deðilsin Þekerin tansiyonun var Birazcýk ta kalbin atýyor Biliyorsun deðil mi Gidersen yalnýz gitme Ne olur sana Arkadaþlýk edecekler var Yok ben yalnýzlýðý seviyorum Neyse sonra konuþuruz Gidelim þimdi önce yemek Arkadaþlarýný daha fazla bekletme Yemek salonuna gelince Herkes merakla Nerede kaldýn Çok merak ettik seni dediler Zoraki gülümsedi Özür dilerim bir daha olmaz Sizi çok seviyorum dostlarým AYÞE KARAN DEVAM EDECEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.