Bozkırın Tezenesi

Bir yanardað misali, kor gönüllü fýrtýna;

Sýrma teller yoldaþý, tevazulu çýlgýna;
Felek bütün dertleri yüklemiþ ki sýrtýna;
Titretir gönülleri Bozkýrýn tezenesi.

“Aydost” diye baþlayýp asýlýnca havaya;
Meþakkatli halleri dönüþtürür rüyaya;
Alýr götürür seni bambaþka bir dünyaya;
Yok eder müþkülleri Bozkýrýn tezenesi.

Sazý, sözü efsunlu ruhu esinletirdi;
Garipler meclisinde türküler dinletirdi;
Firkat ile daðlanan gülü serinletirdi;
Ýnletip bülbülleri Bozkýrýn tezenesi.

Bazen gönüller açan yüce bir gönül daðý;
Zahide’yi arayan aþýklarýn otaðý;
Ayrý düþmüþ olsa da Leyla’ya gönül baðý;
Yine çalar telleri Bozkýrýn tezenesi.

Çýlgýn bir cezbe ile çalar kendi kendine;
Bir muazzam hal alýr gönülleri rehine;
Yüreðine gizlenmiþ tükenmez bir hazine;
Türkü söyler dilleri Bozkýrýn tezenesi.

Osman Bölükbaþý Dara


Sosyal Medyada Paylaşın: