Ölüm Sanıyor
Ervah-ý ezelde olan firakýn;
Bitmesini canlar ölüm sanýyor;
Dostun Gülþeninde tomurcuklarýn;
Yetmesini canlar ölüm sanýyor.
Hakkýn mahlukunu belli yaþýnda;
Kimi ekmeðinde, kimi aþýnda;
Her nefisi bir gün yanýbaþýnda;
Etmesini canlar ölüm sanýyor.
Alacaklý nokta korsa vademe;
Boyun eðer nefis Levh-i kaleme;
Ýmtihan bitip de gerçek aleme;
Gitmesini canlar ölüm sanýyor.
Zeval-i Hak olan kaderimizin;
Dosttan ayrý kalma kederimizin;
Bu dünyaya mahsus bedenimizin;
Yitmesini canlar ölüm sanýyor.
Mukadderat bir gün gelir serine;
Bakamazsýn önün ile geriye;
Azrail’in bizi bayram yerine;
Ýtmesini canlar ölüm sanýyor.
Ýrem’de, Merve’de açýlan gülün;
Cennette, Huride olan sümbülün;
Kafesten kurtulup uçan Bülbülün;
Ötmesini canlar ölüm sanýyor.
Davet eden seni Pak-I takvaya;
Muhabbetle alýr Dar-I Beka’ya;
Meþakkat yurdundan Beyt’ül-ukbaya;
Atmasýný canlar ölüm sanýyor.
Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Bölükbaşı Dara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.