Aþký zuhur eyledi kendi baþýna Bir muhabbeti hor gördü kendi þahsýna Bir kelam etmek bile zor imiþ Gururu kibri yük eyledi Sýrtýndaki naaþýna
Verdi zulüm verdi nefret Kaldý bizde kam kasvet Huzuru bulandý namzet Sürüne sürüne hekim kapýsýnda dileniyor medet
Kuruþ kuruþ akçe akçe Yedi bitirdi bendini Sen zannedersin namus yýlan dilli Zehri kusurunda gizli Alýp verdiði nefes ciðerinde bir boþluk gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Esiner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.