KÖR BIÇAK
Bu fani Dünya’da yoldaþým sensin,
Sil gözyaþlarýný,aðlama Abbas.
Kanayan yaramý,bir bilen sensin,
Caným yanar görsen,aðlama Abbas.
Bunca yýl derdimi senle paylaþtým,
Sýrtýmda aþk yükü,ben çöller aþtým,
Kâh durgun su oldum,kâh bent’ten taþtým,
Köpüren dert gibi,çaðlama Abbas.
Hiç bitmiyor derdim,doldur içelim,
Düþünüp maziyi,þöyle geçelim,
Sen anlat içinden,aný seçelim,
Ellerin böðrüne,baðlama Abbas.
Yüreðim kabardý,içsem söner mi ?
Dön desem maziye,güne döner mi ?
Onu unutmaya,ömür yeter mi ?
Sende yüreðimi,daðlama Abbas.
Ýçim kara yosun,ne bilsin eller,
Bülbülsüz baðýmda,açmazken güller,
Acý kurþun gibi,ardýmda diller,
Namlusu pas tutmuþ,yaðlama Abbas !
Mevla böyle derdi,bak bana vermiþ,
Bir kör býçak ile,yüreðim delmiþ,
Gel gör ki dermaný,bana vermemiþ,
Dertlerim kör býçak,zaðlama Abbas.
Tuðal KÖSEMEN
17.Aralýk.2021
Açýklama :
Zaðlama. = Bileme,keskin hale getirme.
Dost kalem katkýlarý : Teþekkürlerimle.
Hüzünler içinde sanma ki þenim,
Karda kalmýþ gibi üþüyor tenim,
Senden baþka kimsem kalmadý benim,
Baþkasýný bana ,yeðleme Abbas.
Günlerim kýsaldý ömür bitiyor,
Yürek yangýn yeri,duman tütüyor,
Çektiðim çileler zaten yetiyor,
Yolcuyum yolumdan,eðleme Abbas.
. . . .Þükrü ATAY (Türkmenoðlu)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.