KİM BİLİR
Ýçinden neler geçti neler kaldý kim bilir;
Cüzdanda ki resmine bakmasýna baktý da…
Aðarmýþ sakalýný damlalar terk ederken;
Çilekeþ ortaðýný yakmasýna yaktý da…
Uzun uzun kafeste duran kuþu seyretti;
Belli ki tebessümler kaderini tek etti;
Ya fikrinden vazgeçti ya aklýný kaybetti;
Ya medet tespihini çekmesine çekti de…
Ne isyan var dilinde ne kelamda intizar;
Bir hülyanýn peþinde gezinmiþ diyar diyar;
Bahçeler viran olmuþ baðlarýysa tarumar;
Son buluttan yaðmurlar akmasýna aktý da…
Ardýnda enkazlarý önünde çýkmaz sokak;
Biliyor bilmesine son duraktýr bu durak;
Devrilen çýnarýndan yeþerirken son yaprak;
Baktýrdýðý son falý çýkmasýna çýktý da…
Perdeleri kapanmýþ soluk almaz haneler;
Ne vefalý gündüzü ne hayýrlý geceler;
Ellerinden tutmadan geçip gitti seneler;
Kurduðu hayalleri yýkmasýna yýktý da…
Kapýyý çalaný yok çaldýðýnda açaný;
Gördünüz mü söyleyin gölgesinden kaçaný;
Rüyasýndan vazgeçip düþlerinden geçeni;
Hayalini koluna takmasýna taktý da…
Kalan çayý devirdi kalkarken masasýndan;
Anladým yýllar yýlý dert akmýþ yakasýndan;
Kaderin cilvesinden talihin þakasýndan;
Ya sabýr çeke çeke býkmasýna býktý da…
Ali ALTINLI – 17.12.2021
Saat: 15:09
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.