Bütün bu olup bitenlere, Her þeye.... Kanýksamýþ buldum kendimi. Bu sabah uyanýnca, Direnerek, Yadsýyarak, Varlýðýný, Bir türlü önleyemediðimiz, Sýkýntýlar, Kýpýr kýpýr dolanmaya baþlamýþtý, Ýçimde... Vardýðýmýz, Ulaþtýðýmýz doðrularýn, Olup bitmiþ yanlýþlara, Gücü yetmiyor. Geçmiþi, Bugüne çevirmek olasý deðil. Ýþte bu yüzden, Sýk sýk kendimi, Denetlemek gereðini duyuyorum. Altýn çözümü, Kabul ettiriyorum kendime. Yanlýþ yapmýþ bile olsak, Bu yanlýþ bize, Pahalýya da mal olmuþ olsa. Sonunda, Doðruya ulaþmamýza yaramýþsa, Niye üzülelim! Ýç rahatlama mý ? Kendimizi iyi hissettirecek, Mutlaka iyi bir neden bulma mý? Bilemedim. Aradýðým sözcükleri, Aðzýmýn içinde, Dilimin ucunda toplayamadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.