Aðýr bir yükten kurtulmuþ gibiyim. Tüy gibi hafifledim.... Ýçimde bir rahatlama, Bir deðiþim olmalý, Bir kaynaþma olmalý. Ýçimde, Deðiþecek! Deðiþim doðaldýr. Deðiþmeden olur mu? Mezarlýkta bile var deðiþim... En büyük deðiþim ölüm ile baþlýyor. Beden iki ayrýlýyor, Ruhun, Bedenden çýkýp, Sonsuzluða karýþýyor. Beden ise, Özüne dönüyor, Topraða... Deðiþerek topraða karýþýyor. Uzaklarda, Iþýklarýyla, Yaþadýðýný belli eden bir kent. Serin bir hava, Bulutlar indi inecek. Ýçimdeki ayrýþmayý, Resme döken gökyüzü, Þimþekleriyle, Mavi siyah, Ýki yarým parçaya ayýrýyor, Gökyüzünü.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.