GÜL SEREN

Gül yoluna gül seren, eline güller gerek
O gülleri sermeye sevdadan yollar gerek.
Gül bile meftun iken o hüsn-ü cemaline
Hüsnünü anlatmaya þakýyan diller gerek.
Binbir ýztýrap ile boðuþurken aþýklar
Aþkýndan kavrulmaya kupkuru çöller gerek.
Sevdandan yanan yürek "su, su "diye inlerken
Katre katre su yetmez ummanlar, göller gerek.

Gülþeninde bitermiþ binlerce çiçek derler
Sen geçtikçe açýlan lale, sümbüller gerek.
Anlamam ki dilinden kelimeler az gelir
Senin ile þakýyan þeyda bülbüller gerek.
Ayn’nýna bakar iken birden aklým dolaþtý
Onu anlatmam için onca meseller gerek.
Anlamaz nakýz olan sendeki güzelliði
Anlamaya o hüsnü ancak güzeller gerek.

Nikabýn kýyýsýndan þavkýn vurdu gözüme
Örtmeye bir tül deðil onlarca tüller gerek.
Aþk ateþi yanýnca þu garibin baðrýnda
Söndürmeye su yetmez coþkunca seller gerek.
Çöle dönmüþ yüreðim yel vurdukça kavrulur
Yol bulup gitmek için kývrýlan Niller gerek.
Hicranýn gurbetinde vuslat diye inlerim
Derdimi kimse bilmez arifan kullar gerek.

Nuri Baþ
Sosyal Medyada Paylaşın: