VAVEYLÂ
Daha küçücük bebek tomurcuk gül dalýnda
Soldurmayýn gülümü süheyla o süheyla
Dokunmayýn yavruma su aksýn su yolunda
Çýðlýk çýðlýða Leylâm vaveylâ ah vaveylâ
Kör karanlýk gecede on çocuk yerde yatar
Ansýzýn þimþek çakar korkar hep rüyasýnda
Yer yarýlacak sanki Leyla acýya batar
Can bildiði canlarý yad olmuþ riyâsýnda
Altý yaþýnda bebek ne dil ne aðýzý var
Acýya gark ederler yýllarca hep kan aðlar
Ruhundan geleceðe damgasýz kaðýzý var
Güçlü olsun deyip de kýzlara umut baðlar
Leylâm yaralý ceylan tomur tomur gözleri
Yüklü bulut misali dolup dolup taþýyor
Gülmedim bu dünyada güldüreyim özleri
Deyip ordan oraya hep yardýma koþuyor
Vaveylâ ah vaveylâ Leylâm ürkek yaralý
Asýrlarca saklanmýþ hep kendinden kaçýyor
Ýzbelerde saklanýp örtünmüþ hep karalý
Kendini unutmuþ da ele yardým saçýyor
Kaðýz: mektup
KARDELEN(Ayrýkotu)
14.12.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.