HEYHAT...

Görücüye çýkacak,
Bir genç kýz edasýnda gibi gece.
Ýpek þalýný almýþ omuzlarýna,
Sürmüþ,sürüþtürmüþ,
Kokulara bürünmüþ,
Bir buket Yasemin beyazlýðýnda !..


Nedendir ?
Bu akþam çehresi hüzünlü,
Ve asýk yüzlü bir ay !
Yine düþmüþ durgun sularýn yüzüne,
Yýldýzlar,onun sadýk hayranlýðýnda.


Alsam diyorum,
Yine kalemi,defteri elime,
Bir þiir daha yazsam,
Anlatsam seni kendime.


Ama,bir þey var,
Bu gece bende.
Baþýmýn üstünde asýk suratlý dolunay.
Ve ruhum,sanki cendere’de !


Heyhat !..
Sözcüklerle dost,
Sýrdaþ olan ben,
Anlatamýyorum seni bu gece.


Belki...
Belki de,
Takýlý kaldý sözcüklerim,
Ay’ýn o asýk yüzüne !


Ya da...
Bendeki,seni anlatacak,
Dizelere sýðdýracak,
Sözcükler,Lügat’lar tükendi !


Keþke,
Önceden seni anlatacak,
Eski,güzel sözcüklerimi,
Perçinleseydim,
Belleðimin geleceðine !


Þiir,hiç hoþlanmaz,
Eteðini çekiþtiren,zorlama sözcüklerden !
Belki de,
Bu akþam,en iyisi vazgeçmek,
Þiir doðuracak bir baþka geceye,
Kalsýn hevesim.


Dimaðým darmadaðýn,zorluyor beni.
Sus tutulmasý,
Kilitlenmiþ sanki dilim !
Anlatamýyorum,
Anlatamýyorum kendime seni.


Belki de,
Yakamozlarla flört için durgun sularda,
Belleðimden sözcüklerim,
Teker,teker hepsi firarda !


Bir baþka,þiir doðuracak geceye kaldý,
Þiirlerde sana vuslat,
Heyhat...heyhat ki,heyhat !..


Tuðal KÖSEMEN
13.Aralýk.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: