Gülümse
Üþüyorum çocuk, içimde mevsim sonbahar
Saatlerin en koyu anýnda deliyorum karanlýðý
Senin ismini verdim, özgür yýlký atlarýna
Zemheri bir mevsimdi, kapýmý çalan
Nice geceler ,soðuktan iç geçirdim
Sýcacýk bir odaydý ,düþlerimin yataðý
Bir bardak su dök ,karanfillere
Menekþe kokulu baharlarda çiçek açsýn
Serçe parmaklarýnla lila renkli resimler çiz bulutlara
Gözlerim hep izini sürsün
Korkuyorum iþte çocuk
Geçiyor insan dünyadan
Mevsimler gibi,yaðmurlar gibi
Haykýrmak istiyorum çocuk
Daðlara,tepelere…
Sonra yankýlansýn istiyorum,diyar diyar
Çöl hiç sudan korkar mý? Ya dalga denizden?
Bülbül gülden kaçar mý? Ya çocuk anneden
Ateþ külü yakar mý? Kül ateþi beklerken
Kaygýlanma çocuk
Ruhumdan yüreðime pulsuz mektuplar geliyor
Gözyaþlarým aydýnlatýyor,
Þehrin karanlýk sokaklarýný
Aðýr aksak yürüyorum,
Hayatýmýn karelerinde
Yaþamak nedir bilir misin çocuk?
Yaþamak,bir yaðmur damlasý gibi…
Bulutlara binip yolculuk yapmak
Yaþamak,bir sevgilinin saçlarýný okþamak
Geceleri parlayan yýldýzlar gibi…
Iþýk olmak,üzüldüðünde bulutlara saklanmak
Ve yaþamak
Ocakta çatýrdarken ateþ
Dalýn boynunu büken alev olmak
Unutma çocuk
Elbet birgün dünya
Çocuklarýn gözbebekleri gibi olacak
Hoþça kal çocuk
Sýký giyin,ben yokum
Yaðmur yaðarken oyun oyna,þarkýlar söyle
Kaslarýn çatlarcasýna koþ,ülkemin kýrlarýnda
Ve sen,hiç büyüme böyle kal,GÜLÜMSE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.