GÖNÜL DAMLALARI

GÖNÜL DAMLALARI
Damlayan su paktýr, süzülür ince ince.
Sert mermeri parçalar, daim düþerse yere.
Süreklilik arz eder halinde vardýr sabýr.
Düþer üstüne bir bir damla damla eritir.

Aðaçta yaprak odur, buðdayda baþak olur.
Yerden göðe doðrulur, þu gönül damlalarý.
Petek olur arýya, yuvadýr o kuþlara.
Gül yüzlü yavrulara bu gönül damlalarý.

Ýster tarlada çalýþ, ister metroda yarýþ.
Uzaya burdan varýþ þu gönül damlalarý.
Neþe onda aþk onda, keder yoktur burada.
Yaratanýn aþkýna, bu gönül damlalarý.

Aðaca aþý olur, çiçekte koku odur.
Sende ara sende bul, bu gönül damlalarý.
Sabý çocuk sevdasý, mutluluðun aynasý.
Onda canlarýn caný, þu gönül damlalarý.

Ýster yaz ister oku, budur sana doðrusu.
Yaratanýn korkusu bu gönül damlalarý.
Gece uyku aþk hüzün, seninleyim ben bugün.
Ýstersen eden sürgün, bu gönül damlalarý.

Duyanlara haz verir, sevgiliye naz verir.
Aþk þarabý içirir, bu gönül damlalarý.
Koy parayý kenara, at dertleri bir yana.
Gel kendine, gel aþka,bu gönül damlalarý.

O damladan içmeyen, ne bulur hayatta dem.
Bak güneþ iþte alem, bu gönül damlalarý.
Sevgi bakýþýn baþý, taþtý gönül ýrmaðý.
Yaratan armaðaný, þu gönül damlalarý.

Sende bir pencere aç, ufka artýk ordan bak.
Gönüle gönlünü aç, bu gönül damlalarý.
Yürek kabarýp taþtý, gerçek aþka ulaþtý.
Ondan damla bulaþtý,bu gönül damlalarý.

An gelir kederliyim, bazen ise neþeli.
Seni sevdim seveli, bir yürek taþtý gitti.
Bazen türküdür coþar, bazen þairdir yazar.
Bazen yaðmurdur yaðar, þu gönül damlalarý.

Filistin’de taþ atar, israile baþ tutar.
Çin’de surlarý yýkar, bu gönül damlalarý.
Fakire yardým eder, muhtaca sergi serer.
Allah rýzasýdýr der, þu gönül damlalarý.

Durma gencim bak yana, çelme atan atana.
Ne yaptýlar dün daha, senin atana.
Tevhid bayraðýn çeker, putlarý yere serer.
Müslüman kardeþim der, bu gönül damlalarý.

Ruhumun mevsimi dört,sevinç, neþe, hüzün, dert.
Hepsinden bir damla dök, bu gönül damlalarý.
Taþmazsa yazmaz kalem, dolmazsa gönle elem.
Yokluðunu yazdým ben, varlýðýnda neylerem.

Topladým yazýlarý, oldu gönül harmaný.
Bu kitabýmýn adý, bak gönül damlalarý.
Bir denizdir masmavi,pamuk bulut öbegi.
Taze kabak çiçeði,þu gönül damlalarý.

Karanlýk gecede ay, sevgiliye bir saray.
Tek hakim rahmaný say, þu gönül damlalarý.
Zýplayan bir çekirge, kýrlangýç telden tele.
Kapa gözünü hele, bak gönül damlalarý.

Mürekkeptir kalemde, söylenir dilden dile.
Tek hecedir dilimde, bu gönül damlalarý.
Sözler taþtý deryaya, bunu arif anlaya.
Az sözdedir çok mana, bu gönül damlalarý.

Þükür olsun mevlâya, yazdýrdý bunu bana.
Selam olsun duyana, bu gönül damlalarý.
Rüzgar gibi eserim, çiçekleri severim.
Her gönüle girerim, bu gönül damlalarý.

Perde ardý açýlýr, gam neþeye karýþýr.
O anda anlaþýlýr, bu gönül damlalarý.
Veli yazdý yine gam, gönülleri gezdi dem.
Sana neþe sana þen, bu gönül damlalarý.
H. Veli SOYLU
hvssoylu@gmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın: