Suzinâk Bir Şarkının Bakiyesi

Gümüþ bir tel koptu mu iklim ahenksiz kalýr
Sonsuzluðun bestesi süsler hayalimizi
Varlýðýn hükmü kalmaz duygular ateþ alýr
Silinmez ayrýlýðýn sineden asla izi

Her þey gider yurduna daima tektir bâki
Kalanlar gidenleri yâd eder ve de özler
Ahbaplar birbirini tamamlarlar illâki
Bu yokluk demi gamlý ve dahi nemli gözler

Dostun tebessümü ki içimizi ýsýtýr
Sitemin derununu yadeller bilmez asla
Kahvenin acýsýna baskýn gelir hep hatýr
Hüzün hep bizimledir meserrete kýyasla

Mutripler ayný düþün þarkýsýna tutkulu
Sözcükler betimlemez kurduklarý hayali
Çeker kendine tutku yaþayan cümle kulu
Ayný kapýdan girer ötelere ahali

Hicranlý duygularýn tasviri aðýr aksak
Bestekâr bestesini yýkar suyun sesinde
Bestenin güftesini intihal etmek yasak
Hüznün ýtýrý tüter kalanýn nefesinde...
Ankara, 11/12/2021 Ýbrahim Kilik
Sosyal Medyada Paylaşın: