Yalnýz hayatta isti’dadý var aþkýmýn Candan usanmýþ hayatta yeni mecnun doðmaz mý, Söylesem kimseler duymaz hakikati Var ol usanma sevgi olmazsa güzellik kalmaz, Sevgi versen þu hayatta tesiri kalýr mý Gönül nefes aldýkça huzur dolar bilirsin Yok deme her insanda aþýk-ý efsunun Nefesi var, Gönül ateþinde yanar isen solmaz güneþin rengi, Ki felek yanarken ahýmdan Göz yaþlarýmdan bana bir derman bakmaz mý, Artýk zaman öyle ki Uçtu gitti inleyen gönül Þikayetten þaha kalkmýþ bir âlem Bir de gözlerimden akan yaþlarým var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Timucin_23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.