Hayatın Çığlığı
Gün doðmuyor, filizlenen çiçeklerin üstünden.
Sabah oluyor, kan yürümüþ gözlerden.
Hep baþladýkça bitiyor bütün adýmlar.
Bittikçe baþlýyorsun hayata atýlmaya
Yaþamak nedir? Dert deðil.
Yolun, aydýnlýk deðil, karanlýk deðil.
Aldanýrsan bir renge, seraba bürünürsün.
Yerden toplarlarsa toprakla örtünürsün.
Kapýlarýn ardýnda rüyalar bizi bekler.
Yastýðýnýn baþýnda Azrail seni bekler.
Sanma ki, arzuladýðýn seni bekler.
Yalnýzlýk ve ihanet ömrünün sonunda bekler
Sen bu dünya da, olmayana inanmýþsýn.
Kaybetmekten korktuðundan
Kendini iyi sanmýþsýn.
Her defasýnda düþtüðünde,
Bir kez daha aldanýrsýn.
Hayat böyle devam ettikçe, sende böyle sanarsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.