BU DERDİ
Öyle vurgun yedim’ ki, sormayýn gitsin.
Dil anlatmaz, kalem yazmaz, bu derdi.
Yanýyor tam sol yaným, sormayýn gitsin.
Defter almaz, silgi silmez, bu derdi.
Kara bulut yorgan gibi, çöktü üstüme.
Çileler, dertler, taþ olup, doldu baðrýma.
Hayat bana zindan oldu, yetti canýma.
Yollar bitmez, dizler çekmez, bu derdi.
Doktor çare olmaz, ilaç hayretmez.
Baykuþ hanemde, bülbüller ötmez.
Bedenim yorgun, kollarým kalkmaz.
Sözler yetmez, dil anlatmaz bu derdi.
Ne kadar haykýrsam, sesim duyulmaz.
Öyle bir dert’ ki bu, isim konulmaz.
Dertler yürektedir, baksan görülmez.
Gözler görmez, eller tutmaz bu derdi.
Nasýl bir dert bu, nasýl bir hançer.
Her gün türlü türlü, yaralar açar.
Çareler çaresiz, kalýyor naçar.
Ne yürek, ne beden, çekmez bu derdi.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.