SİZ YAPTINIZ
Bunca keder bunca gam kâfi iken gönlüme;
Hüsranýn yataðýnda büyüttünüz lan beni…
Belki doðar diyerek güneþimi beklerken;
Karanlýk sokaklarda yürüttünüz lan beni…
Tükendi damla damla umutlar beklendikçe;
Sabrým ki selamete yüklendi yüklendikçe;
Heceler kan kusturdu alfabem diklendikçe;
Her yaným yara-bere çürüttünüz lan beni…
Varlýðýn yokluðumun dertlerine ilaçken;
Gözyaþým kirpiðimden koparýlmýþ aðaçken;
Toprak altýnda yatan ‘Fatiha’ ya muhtaçken;
Bir mezarýn baþýnda unuttunuz lan beni…
Bir lokma umudumu ya sabrýma bandým da;
Kaybolmuþ gülüþlerim bir gün gelir sandým da;
Ben ki kara kýþlarda cayýr cayýr yandým da;
Haziran ortasýnda üþüttünüz lan beni…
Hesap-kitap karýþmýþ fermanýn yazarýnda;
Tuzaða düþen avdýk muhannet nazarýnda;
Deðerimiz pul olmuþ sevdanýn pazarýnda;
Çeyrek çeyrek bozdurup daðýtýnýz lan beni…
Tebessüm fersah fersah hüzünler bir karýþmýþ;
Canda telaþ efkârýn hiddetiyle yarýþmýþ;
Yýllar sonra gördüm ki saç-sakala karýþmýþ;
Baktýðým aynalardan soðuttunuz lan beni…
Neþe uzak ihtimal bunca derdin yüzünde;
Yürüdüm yýllar yýlý bir gölgenin izinde;
Yaralarým þahlandý her kelam her sözünde;
Yine hüzzam ninniyle uyuttunuz lan beni…
Ali ALTINLI – 08.12.2021
Saat: 11:02
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.