GERÇEK DÜNYA
Ne mükemmel ne güzel seni yaratmýþ Mevlam
Herkes gibi ben de doyamam sonsuz bile yaþasam
Derin vadilerini mi, yüksek daðlarýný mý desem
Bilmem sýnýrsýz çiçeklerinden hangisini beðensem
Akar ya derelerin, durmadan þýrýl þýrýl
Her zerren, her miskalin hepsi de pýrýl pýrýl
Ýlkbaharda süslenirsin güzel gelinler gibi
Kayýtsýz kalamaz sana, asla hiçbir çelebi
Sonuz sayýda canlýlar beslenir o güzellim baðrýnda
Herkese unutulmaz anýlar yaþatýrsýn kendi çaðýnda
Kimi canlý uçar, kimi sürünür, kimi de yürür
Bazýlarý öter, bazýlarý konuþur, bazýlarý da ürür
Boþ deðildir hiçbiri, her birinin var görevi
Her canlý sorumludur, eksik olmaz ödevi
Biri çiçek döllerken, biri çiçekten bal yapar
Bazýlarý dostluklar için birbirine göz kýrpar
Her çiçek, her aðaç ayrý nimetler verir
Kimi dimdik dururken, kimi yere serilir
Güneþ her gün ýsýtýr, usanmadan, býkmadan
Kim görebilir ki olanlarý, öyle basit sýradan
Rengârenk olan her taraf gözleri kamaþtýrýr
Ýnsanlarý en vahþi hayvanlarla bile barýþtýrýr
Koyu yeþil, mavi renkler, hepsi de yaza ait
“Güzelliði del eder” fikri, her insanda sabit
Güneþ baþka bu mevsimde, gökyüzü masmavi
Düþüncelerin ekseriyeti, bu mevsimde semavi
Tamamen bu mevsimdedir tarif edilen cennet
Her tarafý birer hikmet, her tarafý birer nimet
Doyamaz insanoðlu, bu güzellim mevsime
Beðenmeyen insanlar gider hep cehenneme
Akýllý olan insan, tartýþmaz bu manzarayý
Doðayý sevmeyenler, zaten sevmez sarayý
Anlatmakla bitirilmez ki yaz mevsimi
Güzelliði ile mest eder, deler geçer sinemi
Yeryüzünün gerçek sanatýdýr sonbahar
Buradaki sanatý göremeyen, sanatý nerde arar
Yemyeþilken yapraklar, renkten renge bürünür
Nakýþ nakýþ iþlenen aðaçlar, kilim gibi görünür
Dökülmüþse yapraklar halý serilmiþçesine yere
Bil ki birçok sanatlar, kalýr baþka sefere
Dünyayý tertemiz yapar tatlý yaðan yaðmurlar
Topraklardan fýþkýrýr güzelim berrak sular
Bazý canlýlar göç eder, bazýsý yer altýna çekilir
Böylece her canlý mahluk, mecrasýna evrilir
Daðlarýn zirvesini sararsa koyu bir sis
Kýþa ramak kaldý diye yapýlabilir bahis
Beyaz kefen giyerse daðlar, taþlar, ovalar
Bil ki artýk doðada çetin, sert bir kýþ baþlar
Her yýl tekrarlanadurur bu güzellik þöleni
Her gün bir þeyler eksiltip yaþlandýrýverir beni
Sabri derki; ben Dünya’ya, Dünya da bana aþýk
Öyle girift ki iliþkimiz, zihnim karmakarýþýk
07.12.2021-Bingöl
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.