EY MAHŞER SANA SIĞINMIŞIZ.

Kýrk ikindi vaktine demirliyorum
Daraðacýndan aþýrdýðýmýz gemileri,
Her sabah yastýk altýna biraz selvi gölgesi,
Biraz barut kokusu koymayý ihmal etmiyorum

Boynumun aðrýsýnda
Kafasýný kaybetmiþ bir firavun dinleniyor.
Ýnsanýn gurbetinde çýrpýnýyoruz,
Hani o bilge kiþi gün batýmýný erteleyen,
Hani o Mansur vakitleri, zincire giydirilen kefen,
Uyumayý zindana, yanýp kül olmayý bülbüle,
Ölümüne sevdalanmýþken biz böyle güneþe,
Bir örümcek korur elbet bizi her maðara önünde,
Býrak her gün batýmý penceremden içeri,
Dökülürse dökülsün ipe sapa gelmez adamlar.
Hal böyleyken,
Baþkaldýrý ruhlarýný aþýladým bedenime,
Göz dolduracak servetimin hepsi bu.

Siyah beyaz mevsimlerde baþladý provasý intiharýmýn,
Her ayrýlýk öyküsüyle demlendim hýrçýn akan ýrmaklarda
Ötelere kavuþmak aðzýmýn kývrýmlarýnda kutsanmýþ kentler,
Maveraya yolculuk, akýbet esrarýný gözetmeksizin göklerden.

Kurþuni yaðmurlarla ýslanýrken, derviþ ruhumla geçtim
Çýðlýktan türemiþ iskeletlerini çaðdaþ nemrutlarýn.
Bir gül kadar korsaným kendi yabancýlýðýma karanlýk sultasýnda,
Güneþin doðup batmadýðý yerlerden geliyorum þimdi mavisine göklerin.

Hangi cehennemi anlatsam
Ayaðýmýn altýnda bir mayýn biliyorum.
Boðazýmda nefes, nefese koþan güneþi tutan atlar,
Tamam,
Her gün batýmýný aðrý daðýyla gömüyorum sulara.
Bir Ulubatlý Hasan yalnýzlýðý çöreklenirken ruhuma.

Her çiçekte gülümseme aþýlar dudaklarýma bahar,
Her zemheride solar çiçeklerim deva deðil bu,
Öfke baþucumda, baþým tufanda, ey mahþer sana sýðýnmýþýz,
Ýbrahim ateþinde yanarken ellerim heva deðil bu.


kandiliniz mübarek olsun.

Sosyal Medyada Paylaşın: